”Futbol, asla sadece futbol değildir” sözünü kullanabileceğiniz yüzlerce örnek bulabilirsiniz. Bu örneklerin pek azı; 1990 Dünya Kupası’nda Napoli’de yaşanan olağanüstü olay ile boy ölçüşebilir.
Bu içeriğimizde size bir futbol hikayesi değil bir insanın bir şehirle bütünleşme serüvenini anlatacağız.
Bu sadakat ve vefa öyküsünü yüreğinizde hissedeceksiniz.
Sosyal, sınıfsal, dini, politik, kültürel ayrışmaların spor takımı taraftarları ve rekabetleri üstündeki etkisi kanıtlanmış bir gerçek. 1990 Dünya Kupası’nda oynanan İtalya-Arjantin maçında yaşananlar ise tüm ayrışmaların zirvesinde bir isyanı temsil ediyor.
İtalya öyle bir ülke ki; Rönesans’ın, aydınlanmanın, modanın, sanatın, tarihin, romantizmin, şıklığın ve gösterişin merkezi olduğu gibi, aynı zamanda mafyanın, sokak cinayetlerinin, yoksul gettoların, çaresiz göçmenlerin, varoş mahallelerin de merkezi.
Ülkelerin çok büyük kısmında, halkın arasında sosyal, kültürel, sınıfsal farklar vardır. Ancak çok az ülkede bu farklar bu kadar büyük bir uçurum oluşturup; karşılıklı nefret bu denli körüklenmektedir.
Tahmin edeceğiniz üzere Kuzey-Güney İtalya ayrımından bahsediyoruz…
Bir tarafta Milano, Roma, Venedik gibi İtalyanların gurur duyduğu medeniyet merkezi şehirleri; diğer tarafta ise Napoli, Sicilya gibi çok farklı alanlarda nam salmış bölgeler.
Zengin, mağrur ve müreffeh Kuzey’in hep ezilmesi gereken bir böcek gibi baktığı; hatta adeta ayrı bir ülke olarak gördüğü Güneyliler için kendilerini ifade etmenin yolu genellikle futbol oldu.
Güney İtalya’nın sembol şehirlerinden olan Napoli için futbol, ülkenin kuzeyine karşı sergilenen bir şahsiyet gösteridir.
Napoli’de 1984-1991 yılları arasında forma giyen Arjantinli efsane futbolcu Diego Armando Maradona ise şehir için sembolden de öte bir efsanedir.
Maradona, 1984 yılında geldiği bu köhne şehirde 1991 yılına kadar görülmemiş bir işe imza attı. İki lig şampiyonluğu, bir UEFA Kupası, bir İtalya Kupası ve bir İtalya Süper Kupası kazandırdı.
O artık varoş şehrin efsanesi, “Arjantinli Mesihi” olarak nam saldı.
Tüm Napolilerin, öz evladı gibi sevdiği Maradona’nın kaderinde 1990 Dünya Kupası’nda Arjantin formasıyla Napoli’ye gelmek de vardı. Ancak bu sefer rakip olarak.
3 Temmuz 1990’da, Dünya Kupası Yarı Final maçı Napoli’de oynanacaktı.
Kozlarını paylaşacak iki ülke ise ev sahibi İtalya ile Arjantin.
Kendi evlerinde düzenlenen turnuvayı kazanmak, kupanın Çizme’de kalmasını sağlamak isteyen İtalyanların; güçlü Arjantin karşısındaki en büyük kozu ev sahibi avantajının getirdiği taraftar desteğiydi.
Ancak hesaba katmadıkları bir şey vardı.
Tüm planları bozan ise maçtan bir gün önce Maradona’nın yaptığı açıklama oldu. Napolilere seslendi Maradona:
“Yarın o statta hangi bayrağı sallayacağınız umrumda değil. Sadece tek bir şeyi bilmenizi istiyorum. Siz kendi vatanınızda 365 gün bir yabancı gibisiniz, ancak ben 365 gün gerçek bir Napoliliyim.”
Maç saati geldiğinde herkesi büyük bir sürpriz bekliyordu.
Maç saati geldiğinde San Paolo tribünleri tıklım tıklım doluydu. Ancak kale arkasında yerini alan Napoli Ultras tribünlerinin üstünde İtalya değil Napoli formaları vardı. Sırtlarında 10 Numara ve Maradona yazan Napoli formaları. Maç boyunca Maradona’yı destekleyen Napoli taraftarları, o gün İtalya’nın penaltı atışları sonrası elenmesine tanıklık etti.
İtalya kaptanı Maldini maç sonrası yaptığı açıklamada; “bu maç Napoli’de oynanmasa biz kazandırdık” açıklamasını yapacaktı.
Maç sonrası San Paolo’da zafer turu atan Maradona’nın ise bir elinde Arjantin diğer elinde Napoli bayrağı vardı.
Maçı BBC için yorumlayan İngiliz gazeteci ise akıllara kazınan cümleyi o anda söyledi:
THE GOD AND HIS CITY
Kaynak: https://onedio.com/haber/1990-dunya-kupasi-nda-maradonali-arjantin-in-napoli-sehrinde-yasadigi-olaganustu-olayi-mutlaka-okumalisiniz-1196110
